Takie ciasto piekła moja babcia; kroiła w cienkie kawałki i podawała zawsze z domowym dżemem. Ciasto ładnie wyrasta, ale jest mniej puszyste i bardziej suche od tego, które zazwyczaj robię (klik). Ten przepis zrobiony na próbę, ale wolę jednak wersję dla leniwych - bez wyrabiania;)
- 1 kilogram mąki pszennej
- 1 szklanka mleka
- 10 żółtek
- 1 szklanka cukru pudru (u mnie Kupiec)
- 1/2 szklanki roztopionego masła
- 8 dag drożdży
- szczypta soli
- skórka otarta z 2 cytryn
- 2 cukry waniliowe
- 1 jajko
- rodzynki lub plastry jabłek
Rozkruszone drożdże z dodatkiem łyżki
cukru pudru rozprowadzamy w 1/3 szklanki ciepłego mleka,
odstawiamy ciepłe miejsce do wyrośnięcia.
Do miski wsypujemy 2 szklanki mąki, pozostałe mleko zagotowujemy, gorącym zalewamy mąkę, rozcieramy drewnianą łyżką by nie było grudek, odstawiamy do przechłodzenia. Letnie łączymy z wyrośniętymi drożdżami, przykrywamy, stawiamy w ciepłym miejscu aby wyrosło.
Żółtka z cukrem pudrem ucieramy na puch, łączymy zarośniętym zaczynem, dodajemy pozostałą mąkę, cukry waniliowe, skórkę z cytryny i wyrabiamy ciasto (ok. 5 minut).
Gdy składniki się połączą, dolewamy letni tłuszcz i wyrabiamy nadal, aż ciasto będzie jednolite i sprężyste.
Stawiamy w cieple do ponownego wyrośnięcia. Gdy podwoi objętość, wykładamy do dokładnie wysmarowanej tłuszczem blachy. Ciasta nie powinno być więcej niż 1/3 wysokości.
Smarujemy wierzch roztrzepanym z 2 łyżkami wody jajkiem, układamy rodzynki lub plastry jabłek (wierzch można również posypać grubym brązowym cukrem).
Wstawiamy do nagrzanego piekarnika, pieczemy przez 70-80 minut w 160 'C aż ciasto się zarumieni, a boki lekko odstają od formy (wyjęte z piekarnika zbyt wcześnie opadnie). Studzimy w formie, wyjmujemy zimne, podajemy z konfiturami, dżemem. Ciasto nie trać na świeżości przez kilka dni.
Przepis z "Książki kucharskiej" E. Aszkiewicz.
Do miski wsypujemy 2 szklanki mąki, pozostałe mleko zagotowujemy, gorącym zalewamy mąkę, rozcieramy drewnianą łyżką by nie było grudek, odstawiamy do przechłodzenia. Letnie łączymy z wyrośniętymi drożdżami, przykrywamy, stawiamy w ciepłym miejscu aby wyrosło.
Żółtka z cukrem pudrem ucieramy na puch, łączymy zarośniętym zaczynem, dodajemy pozostałą mąkę, cukry waniliowe, skórkę z cytryny i wyrabiamy ciasto (ok. 5 minut).
Gdy składniki się połączą, dolewamy letni tłuszcz i wyrabiamy nadal, aż ciasto będzie jednolite i sprężyste.
Stawiamy w cieple do ponownego wyrośnięcia. Gdy podwoi objętość, wykładamy do dokładnie wysmarowanej tłuszczem blachy. Ciasta nie powinno być więcej niż 1/3 wysokości.
Smarujemy wierzch roztrzepanym z 2 łyżkami wody jajkiem, układamy rodzynki lub plastry jabłek (wierzch można również posypać grubym brązowym cukrem).
Wstawiamy do nagrzanego piekarnika, pieczemy przez 70-80 minut w 160 'C aż ciasto się zarumieni, a boki lekko odstają od formy (wyjęte z piekarnika zbyt wcześnie opadnie). Studzimy w formie, wyjmujemy zimne, podajemy z konfiturami, dżemem. Ciasto nie trać na świeżości przez kilka dni.
Przepis z "Książki kucharskiej" E. Aszkiewicz.
Dla mnie pychota:) Szkoda, że mój mąż nie przepada za ciastami drożdżowymi :(
OdpowiedzUsuńŚciskam cieplutko!
Misiu, a może spróbuj zrobić takie przekładane z dużą ilością owoców lub ewentualnie dżemu? (podawałam kiedyś przepis na ciasto drożdżowe z jagodami)
UsuńPozdrawiam:)
Uwielbiam ciasta drożdżowe, ale nie mam cierpliwości i siły je wyrabiać:)
OdpowiedzUsuńJa też, a to wyrabiał mąż ;) ale zdecydowanie wolę robić ciasta drożdżowe, których nie trzeba wyrabiać ;) np.takie, na które przepis podawałam już kiedyś.
Usuńsmakowite:)mmm
OdpowiedzUsuńdrożdżowe z domową konfiturą mmm smak dzieciństwa ;)
OdpowiedzUsuńDokładnie zgadzam się z poprzedniczką, u mnie także zawsze królowały drożdżowe wypieki ;-) Z tego co widzę ciasto jest nie drogie i łatwe w przygotowaniu, na pewno niebawem wezmę się za spróbowanie hehe Pozdrawiam ;-)
OdpowiedzUsuńCiasto na pewno wymaga wyrabiania, więc jeśli to lubisz, to zachęcam do zrobienia, jeśli nie - polecam przepis na ciasto bez wyrabiania:) Pozdrawiam:)
Usuń